و عشقت پیروزی آدمی ست
هنگامی که به جنگ تقدیر می شتابد
و آغوشت
اندک جایی برای زیستن
اندک جایی برای مردن
و گریز از شهر
که به هزار انگشت
به وقاحت
پاکی آسمان را متهم می کند
کوه با نخستین سنگ ها آغاز می شود
و انسان، با نخستین درد
در من زندانی ستمگری بود
که به آواز زنجیرش خو نمی کرد -
من، با نخستین نگاه تو، آغاز شدم
شاملو
